Twools 1

In het eerste seizoen in het nieuwe millennium, 1999-2000, presenteert Scapino Ballet Rotterdam een nieuw concept. TWOOLS is een reeks voorstellingen met een samengesteld programma die de komende jaren exclusief in de Rotterdamse Schouwburg te zien zullen zijn. 

Het persbericht belooft ‘Geen thema, geen verhaal maar een zinderende non stop danscollage van 75 minuten’. Choreografen die al verbonden zijn aan het gezelschap én choreografen van buiten presenteren werk van maximaal tien minuten. Korte ensemblewerken wisselen af met soli en duetten. Er is geen pauze: snelle decorwisselingen markeren de overgang van het ene stuk naar het andere. Alle dertig dansers van het gezelschap nemen deel en niet alleen als dansers, maar ook als (mede-)makers. 

Samen met het gezelschap gaan de dansmakers aan de slag met de sprekende middelen die dans te bieden heeft. Het werk wordt in korte tijd gemaakt, wat zorgt voor een specifieke spanning en waardoor vaak verrassende keuzes worden gemaakt. Het publiek ervaart die spanning bij het kijken. 

Artistiek leider Ed Wubbe is de bedenker van het concept en tekent elke editie voor een rode draad, die vaak bestaat uit een ensemblewerk dat in meerdere delen door het programma verweven wordt of enkele verwante stukken. Steeds met een sterk herkenbare thematiek en vormgeving.

In deze eerste aflevering springen de duetten eruit: Keith-Derrick Randolph, die al tien jaar bij Scapino danst en zich sinds een paar jaar ontwikkelt tot choreograaf met een fascinatie voor het cyclische, imponeert met het mannenduet Lament/Lamentationes. Het stuk is geïnspireerd op de klaagliederen van Jeremia en de monniken die deze bijbelteksten keer op keer neerschrijven. Michiel Jansen maakt hiervoor een bewerking voor doedelzak en piano van een muziekstuk van Meredith Monk. 

De net afgestudeerde, heel jonge Nanine Linning draagt bij aan de eerste TWOOLS met een nieuw duet: Indecision Ensign. Ed Wubbe brengt het lyrische duet Sophia’s Delight. En Ederson Rodrigues Xavier presenteert het scherpe The Hanging Garden, vol passie. Parels aan de ketting die Wubbe rijgt met Penny’s Hunter, Anominees, eVirus (?), Pointless Chairs en het knipogende Say Cheese To The Mob.