Een verhaal, een mythe eigenlijk, over de wereld, de mensen en hun lot en opdracht hun Mana (Polynesisch voor ziel) te verrijken.
Drie schikgodinnen werken aan hun lappendeken van mythes, sprookjes, en religieuze vertellingen uit diverse culturen, geloven en bijgeloven. Van een afstand bekeken versmelten de motieven van de afzonderlijke lappen tot een kleurrijk geheel. De schikgodinnen zingen en vertellen, ieder in hun eigen taal de universele verhalen van de schepping, de goden, de elementen, de halfgoden, engelen en tenslotte de mensen.
De geboorte van twee broers luidt de stichting van een menselijke beschaving, een stad (Rotterdam?) in. De weg naar die beschaving is geplaveid met hoop en angst, verdriet, herinneringen en moed. De komst van nieuwkomers veroorzaakt afgunst, afkeer, maar brengt ook nieuw leven, kennis en elan. Wat kunnen we van elkaar leren?
Volstaat het elkaar te tolereren, of gaat het om respect en acceptatie?
Mana is totaaltheater waarin veel culturen samensmelten, zonder zichzelf te verliezen. Een ensemble van Turkse Saz, Indonesische gamelan, piano, Indiase tabla en slagwerk begeleidt zangers, vertellers en dansers uit allerlei windstreken. Ieder neemt zijn eigen ’couleur locale’ mee, en heeft hetzelfde doel, de stad tot een thuis voor ieder te maken.
