Met de titel Four for Nothing verwijst Amanda Miller naar momenten van improvisatie (vier tellen) die net zo effectief kunnen zijn als de choreografie zelf.
De Amerikaanse Miller werkte voor een keur aan dansgezelschappen met wereldfaam waaronder het Ballet Frankfurt en het Gulbenkian Ballet. In 1992 richtte zij de Pretty Ugly Dance Company op dat in korte tijd uitgroeide tot een fenomeen in de dansscene. De wortels van het gezelschap gaan terug naar de klassieke dans die Miller telkens op nieuwe manieren vorm geeft. Zij overbrugt moeiteloos uiteenlopende stijlen met nieuwe dansvormen als resultaat.
Scapino presenteert hiermee een bijzonder dansstuk van een choreografe die met een omvangrijk oeuvre haar sporen heeft verdiend in de internationale danswereld.
Four for nothing won de Zwaan voor de beste productie in 2004.